Bounty-eilanden op Fiji

Na 3 maanden in Azië rondgereisd te hebben kwamen we op Fiji aan. Zon, zee, strand... dat waren woorden die ons te binnen schoten bij de gedachte aan Fiji. Op het vliegveld werd inderdaad gelijk al de toon gezet door een bandje dat tropische muziek aan het spelen was. De mensen hadden hawai blousjes aan, tropische bloemen in de haren en schelpenkettingen om. Alles klopte. Totdat we de eerste stap buiten het vliegveld zette. Stromende regen... In deze regen zijn we naar onze eerste stop vertrokken op Nananu-i ra, een klein eilandje ten noorden van het grootste eiland op Fiji. De normaal korte oversteek naar het eilandje was nu erg lastig vanwege het noodweer en in plaats van in de lekkere zon, zaten we kou-kleumend op een bootje in de stortregen die aanvoelde als hagel de golven te ontwijken op weg naar het eilandje. Gelukkig heeft het voornamelijk alleen in de eerste twee dagen geregend en hebben we toch nog de zon gekregen die we gehoopt hadden.

De eerste week hebben we op het hoofdeiland van Fiji doorgebracht. We hebben hier gedoken, gesnorkeld, gekajakt, de hoofdstad Suva bekeken en een jungle-tocht in het 'binnenland' gemaakt. De tweede week zijn we met een boot allerlei kleine eilandjes afgegaan, genaamd de Yasawas. Op deze eilanden-groep is de film 'the blue lagoon' opgenomen. Er zijn veel plaatsen op de wereld die de blue lagoon heten, maar wij vonden dit de enige echte die zich oprecht de blue lagoon mag noemen. Verder zagen we ook veel eilanden die echt de 'bounty factor' hadden. Kleine eilandjes met mooie stranden en palmbomen.

Op de Yasawas verbleven we op resorts. Dit klink heel luxe, maar in Fiji heet zo'n beetje alles resort en het waren de enige slaapplekken op deze eilandjes. Vanaf de grote boot werd je met een klein sloepje naar een eilandje gebracht en daar stond het personeel op het strand te wachten om je vervolgens met het welkomstlied en een cocktail te ontvangen. De resorts waar wij verbleven waren niet per definitie luxe, maar wel erg goed en op erg mooie locaties.

Onder de waterspiegel van Fiji bevond zich nog een tweede wereld met prachtig koraal en mooie vissen. We hebben ons daarom niet alleen maar beperkt tot het strand. We hebben een aantal keer gedoken en we hebben elke dag gesnorkeld. Onze eerste duik was bij een gezonken veerboot die 7 jaar geleden was gezonken. De boot was vanwege ouderdom op een normale dag met vracht en al gezonken en lag nu op ongeveer 20 meter diepte. Onder water was dat wel een mooi gezicht! Nog indrukwekkender waren de 'shark feeds'. Op zo'n 20-25 meter diepte openden ze dan de ene na de andere container met visafval en hier kwamen duizende vissen en vele haaien op af. Achter een touw stonden wij toe te kijken hoe de haaien aten. We konden ze goed zien en ze kwamen vaak echt dichtbij. Maar geen zorgen, we hebben beide onze armen en benen nog, hoor! Voor de kenners: we zagen o.a. lemon sharks, nurse sharks, reefsharks en bullsharks. En ook andere ontzettend grote vissen waar we de namen niet van weten.

We vonden de mensen in Fiji echt oprecht vriendelijk. Niet het vriendelijke zoals in Azië waar ze eigenlijk alleen maar op je geld uit zijn. De oorspronkelijke bewoners van Fiji zijn breedgebouwd, hebben een lichtbruine huidskleur met zwart krullend of zelfs kroeshaar. De vrouwen zijn echte big-mammas. De klederdracht beviel ons wel. Alle mannen, inclusief de stewards, de net-geklede mannen en de oude mannen, droegen hawai bloesjes met een rok eronder. Naast deze oorspronkelijke bewoners bleek de helft van de inwoners van Indiase afkomst. Ze zijn hier zo'n 150 jaar geleden door de Engelsen gebracht en wonen hier al 5 generaties lang. Ze spreken ook nog steeds Hindi en de officiële taal in Fiji is daarom Engels.

Kortom Fiji was geweldig. Met de welkomstdrankjes, de leuke mensen, de bounty eilanden en de mooie onderwaterwereld mag je Fiji toch wel paradijs noemen!

Prachtig helderblauwe lagoons op Frans Polynesië

Na Fiji zijn we doorgevlogen naar Tahiti, een eiland van Frans Polynesië. FRANS polynesië, ze spreken er Frans, je komt er zonder visum binnen met je Europees paspoort en ze eten allemaal stokbrood. Stokbrood was het enige betaalbare voedsel want alles was er hartstikke duur. En niet alleen het eten, ALLES was er duur.

We hadden gehoord dat de mooiste vrouwen ter wereld op Frans Polynesië woonden en dat de vroegere ontdekkingsreizigers daarom Tahiti niet wilde verlaten. Maar de invoering van westers eten bleek de lokale bevolking geen goed te hebben gedaan... Later hoorden we dat er hier meer mensen met obisitas zijn dan in USA en dat diabetes een heel groot probleem is.

We zijn vanuit Tahiti naar het eiland Moorea gegaan en hier hebben we de meeste tijd doorgebracht. We hebben ook nog gekeken om naar een ander eilandje te gaan zoals Bora Bora, maar onze conclusie was toch dat dit voor gewone stervelingen zoals wij onbetaalbaar is.

Moorea is geen typisch bounty eilandje zoals je die wel vindt op Fiji. Wat op Moorea en andere eilanden op Frans Polynesië zo ontzettend mooi is, is de lagoon. Er zit een soort van ring om het eiland waar de golven tegenaanslaan. Aan de binnenkant van deze ring zit ondiep water dat men de lagoon noemt. Ondiep, ontzettend mooi en helder blauw water. Zoiets hadden we op Fiji nog niet gezien. In deze lagoon hebben we met grote roggen gezwommen. Je moest naar een bepaald punt kajakken, je stapte uit, het water kwam tot net boven je middel en je stond gewoon tussen de roggen en de haaien! Het water was zo ontzettend helder dat je gewoon vanuit de kajak foto's kon maken! En dit was gewoon in het wild in de zee, niet in een of ander aquarium. We hebben ook nog gedoken en gesnorkeld in Moorea, maar dit was minder spectaculair als in Fiji. De vissen waren wel mooi, maar het koraal niet. We hebben wel weer verschillende (grote) haaien gezien tijdens het duiken. Tot slot hebben ook nog het prachtige binnenland van Moorea en Tahiti bezichtigd.

Bijzonder en afgelegen Paaseiland

Paaseiland is het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld. Het is een vulkanisch eiland dat voornamelijk bestaat uit met gras bedekte heuvels en het heeft een ruwe rotsachtige kustlijn. Paaseiland is natuurlijk vooral bekend om zijn grote beelden, de moai.

Bij aankomst op het vliegveld werden we opgehaald door de eigenaresse van ons guesthouse. Ze deed meteen een 'city' tour van vijf minuten in het dorpje op paaseiland. Dat was ook genoeg. We reden een klein beklinkerd straatje in, zegt de vrouw: 'Dit is de hoofdstraat'...! Van het hele eiland! Er was hier dan ook niet veel te krijgen en het was er wederom redelijk duur. En paaseiland bleek ook erg klein. Het is ongeveer net zo groot als Texel en er wonen maar 5000 mensen.

Wat we niet wisten was dat alle moai's ongeveer 200 jaar geleden door de originele bevolking zijn omgegooid en letterlijk met het gezicht in de grond lagen. Sommige van deze beelden zijn gerestaureerd en rechtop gezet. Een aantal daarvan waren echt indrukwekkend en groot. Soms zie je alleen een hoofd boven het gras uitsteken. Wat we toen ook nog niet wisten was dat het lijf zich dan nog in de grond bevond. We vonden het echt geweldig om deze beelden te zien, ze bleken ook fotogeniek te zijn. Het hoogtepunt was de vulkaan Rano Raraku. Hier werden de beelden vroeger gemaakt en er stonden nog tientallen onafgemaakte beelden die nog vastzaten aan de rots. De grootste moai waar ze mee bezig waren zou 20 meter hoog zijn geworden. Er stonden ook veel beelden die klaar waren voor transport. Ook grappig om te zien, was dat de moai oorspronkelijk bijna allemaal rode hoedjes op haden. Deze waren van een andere kleur steen die was gehouwen op een plek waar de grond een rode kleur had.

Naast al de moai's hebben we ook nog gedoken op Paaseiland. Op Paaseiland zit niet veel algen in de zee en daarom is het zicht onderwater erg goed. Het zou het beste zicht moeten zijn van de hele wereld. Het koraal was ook erg mooi onderwater en we hebben zelfs een (nep) maoi gezien! Het was trouwens dezelfde duikwinkel waarmee Floortje Dessing heeft gedoken voor RTL travel, de man kon zich Floortje nog herinneren en hij had voor haar onderwater gefilmd!

Na Paaseiland zijn we doorgevlogen naar Santiago vanuit waar we de boot verder (Navimag) naar het zuiden hebben gepakt. Daarover dus de volgende keer meer. Leuk dat jullie ons blijven volgen!