Onze reis door Zuid-Amerika begon officieel al in Paaseiland, maar voor ons begon het pas echt toen we in Santiago de Chili landden. Met Azië nog in ons achterhoofd viel het meteen op hoe westers Chili eigenlijk is. Januari en Februari zijn de maanden dat de Chilenen en Argentijnen zomervakantie hebben. Het was dan ook het hoofdseizoen toen wij er waren. De ´locals´ gaan veel in hun eigen land op vakantie en de bussen en hostels zaten daarom propvol. Voor ons was dit soms wel lastig omdat we altijd de bussen en hostels vooruit moesten boeken, anders zaten ze vol.

De planning was om niet lang in Chili te blijven maar omdat we begin Februari aankwamen en het in Patagonië dan zomer is (zuid Chili en Argentinië), besloten we om eerst naar het zuiden te gaan. Met een omgebouwd vrachtschip (de Navimag) zijn we een aantal dagen door de fjorden naar het zuiden van Chili gereisd. Onderweg zagen we pinguins, walvissen, dolfijnen, zeehonden, zeeleeuwen en een gletjer. Dat klinkt allemaal goed, maar we zagen dit alles wel altijd vanaf een grote afstand en het regende stiekem toch ook wel veel. In patagonië hebben we gewandeld en gekampeerd. Tijdens de trekking in Torres del Paine National Park hebben we ook kennis gemaakt met het typische weer wat patagonië te bieden heeft: heel veel wind! Soms moesten we letterlijk op de grond gaan liggen om niet weggeblazen te worden. Vele tentjes van collega trekkers hebben het niet overleefd. Die van ons gelukig wel omdat we tijdig waren gewaarschuwd en daarom ons tentje op een strategische plaats tussen de bomen hadden geplaatst.

In Patagonie zijn we bij de bekende Perito Moreno gletsjer geweest. Die was erg indrukwekkend en onvoorstelbaar groot! Hierna zijn we via Argentinië 28 uur (!) met de bus omhoog gereisd naar Bariloche in het zogenaamde merengebied. Het merengebied lijkt volgens ons een beetje op de Europese Alpen. Maar het stadje Bariloche was niet zo mooi als anders omdat alles grijs was van de as. Deze as was afkomstig uit een vulkaan in Chili die sinds afgelopen zomer al voor problemen zorgt. Er zijn in die omgeving erg veel vulkanen. Toen we de grens naar Chili weer zijn overgestoken hebben we zelf een actieve vulkaan beklommen. Dit was toch wel weer een van de hoogtepunten van onze reis. We vertrokken 's morgens érg vroeg. In het donker konden we de rode gloed boven de vulkaan uit zien komen. Het leek net een scene uit de film ´the lord of de rings´, alsof je naar ´Mordor´ zou lopen! Het laatste stuk van de tocht kregen we spikes onder de schoenen en een pikhouweel in de hand en op deze manier moesten we via de gletsjer omhoog lopen. Het uitzicht op de top was werkelijk fantastisch. Helaas was er -zoals meestal het geval is- geen lava te zien omdat er te veel gas uit de krater kwam. De terugweg konden we grotendeels naar beneden glijden, echt supergaaf.

Na het bezoek aan de vulkaan zijn we naar Santiago gegaan, de hoofdstad van Chili. Santiago was leuk maar niet heel bijzonder. Het leukste in Santiagio is eigenlijk de `coffee with legs` (goolge maar eens). Verder hebben we nog een leuke citytour gedaan en zijn we bij een van de wijngaarden in de omgeving geweest. In de buurt van Santiago ligt het ´artistieke´ havenstadje Valparaiso wat erg leuk was om te zien!

Vanuit Valparaiso zijn we omhoog gegaan naar het begin van de Atacama woestijn; de Elqui valley. We hebben daar een Pisco fabriek bezocht. Pisco is een alcoholische drank die voornamelijk door mensen uit Chili en Peru wordt gedronken. De mix genaamd ´Pisco Sour´ is echt een aanrader! In de Atacama woestijn is bijna nooit bewolking en omdat er ook weinig 'lichtvervuiling' is, is het een van de belangrijkste plekken ter wereld om de sterren te observeren. De sterren zijn er inderdaad met het blote oog een stuk beter te zien dan in Nederland. We hebben een observatorium bezocht en daar door een grote telescoop naar de maan, Venus en Jupiter gekeken. We konden zelfs vier manen van Jupiter duidelijk zien.

We zijn nog verder naar het noorden gereden naar het bekende en toeristische San Pedro de Atacama. Het uitgestrekte landschap in de omgeving van San Pedro is erg indrukwekkend. Het dorpje ligt in een uitgestrekte valley en in de verte zie je een heel plateau omhoog komen met daarop allemaal vulkanen. Erg maf. In de omgeving hebben we geisers, zoutmeren met flamingo's en andere mooie landschappen bezocht. Vanuit San Pedro zijn we weer de grens overgestoken naar het Argentijnse Salta, een schitterende reis door het Andes gebergte, en vanuit Salta zijn we de grens met Bolivia overgestoken.