Na de trekking (Annapurna circuit, zie vorige verhaal) zijn we terug naar Kathmandu gereisd van waaruit we nog 2 dagen hebben geraft. De eerste dag was een beetje saai. Gelukkig maakte de busrit en de ruige rivier van de 2e dag alles helemaal goed! Omdat de Annapurna circuit een week minder tijd kostte dan gepland, besloten we om nog een week naar Tibet te gaan. Dit kan heel makkelijk vanuit Nepal en moet verplicht via een georganiseerde tour, anders kom je Tibet niet binnen. Bij de grens met Nepal werd meteen de invloed van China al duidelijk. Boeken over Tibet, de Dalai lama en zelfs de lonely planet zijn verboden. Onze reisplanning door Tibet was vooraf vastgelegd en we werden onderweg verschillende malen en bij elk hotel gecontroleerd. Ook afwijken van de geplande route is niet mogelijk. Tibetanen zelf kunnen bijna geen paspoort krijgen en als ze binnen Tibet willen reizen moeten ze licenties aanvragen. De wegen in Tibet waren goed, er lag nauwelijks rommels langs de weg en zo'n beetje alles leek beter georganiseerd in vergelijking tot Nepal. We vonden dat de Tibetanen er karakterestiek uitzien, je kunt ze duidelijk van Chinezen en Nepalezen onderscheiden.

De eerste dagen van de tour reden we door verschillende Tibetaanse dorpjes en hadden we mooie uitzichten over de himalaya inclusief de Mount Everest. Tibet ligt op een hoogvlakte en de eerste nacht sliepen we al op 3,7 km hoogte. De tweede dag gingen we over een pas van 5,2 km. Het was s'nachts redelijk koud, terwijl overdag de stralende zon toch zorgde voor mooi weer zorgde. Er waren ook een aantal mensen die last hadden van de hoogte, maar gelukkig is niemand heel erg ziek geworden. 'Yak' is erg populair in Tibet. We aten bijna elke dag in een 'yak restaurant', we sliepen in het 'yak hotel' of 'yak delux hotel' en zelfs de kachel werd opgestookt met 'yak'-stront die op de muren van de huizen gedroogd werd.

We hebben meerdere grote Monasteries bezocht en mochten zo kennis maken met het Tibetaanse boedisme, wat toch een stuk ingewikkelder lijkt dan het gewone boedisme met al die regels en verschillemde Boeddha's. VoordatPelgrims een monastery naar binnen mogen moeten ze bijvoorbeeld soms101 keer rond de tempel lopen (een keer extra voor het geval ze een ronde niet opletten). Net als in Nepal zagen we ook in Tibet op vele markante plaatsen vlaggetjes wapperen die volgens hun geloof de gebeden de wereld inbrengen. Ook de vele gebedsmolens die je overal onderweg vindt hebben hun charme. We hadden het idee dat de boedisstische cultuur ervoor zorgt dat de mensen vriendelijk zijn.

Net als in Nepal liepen er in Tibet veel honden langs de weg, maar volgens onze 'bij-de-tijdse' gids hebben de honden in Tibet geen hondsdolheid. Helaas werd iemand gebeten door een hond en volgens onze gids moest hij niet naar een ziekenhuis, maar naar een lama zodat die kon voorkomen dat deze jongen van een hond zou bevallen... Uiteindelijk heeft de andere gids de weg naar het ziekenhuis gewezen. De honden in Tibet hebben wel degelijk hondsdolheid.

Op dag 5 kwamen we in Lhasa aan, de hoofdstad van Tibet. De stad is omgeven met besneeuwde bergtoppen. In Lhasa was de invloed van China nogduidelijker aanwezig. Overal langs de wegen stonden groepjes millitairen in glazen hokjes de wacht te houden en opde hoek van de straatwerd je gefilmd. In Lhasa hebben we het welbekende Potella Palace bezocht. Dit was vroeger de plek waar de regering zat en het was ook het winterverblijf van de Dalai Lama. Ook in Lhasa hebben we nog een aantal monasteries bezocht en een tempel.

Vanaf Lhasa zijn we terug gevlogen naar Kathmandu. We vlogen over de Himalaya en konden de Mount Everest nog een keer zien, nu vanuit het vliegtuig. Vanuit Kathmandu zijn we naar Hong Kong gevlogen.